Na jednym z memów internetowych widnieją słowa: „Od ludzi z wielkim sercem – uczę się jak najwięcej. Od ludzi z wielkim ego – nie uczę się niczego”. Dar serca to inne określenie jałmużny, która nie może być tylko ochłapem na pocieszenie, pojedynczym datkiem wrzuconym dla uspokojenia sumienia.

Powyższe – tytułowe – słowa, to parafraza jednej z wypowiedzi, którą możemy znaleźć na kartach Ewangelii Jana. W oryginale nie pojawia się, rzecz jasna, nazwa „Gostynin”, a przywołany tekst ewangeliczny związany jest z postacią Natanaela, który – w przeciwieństwie do swego ziomka Filipa – zdawał się nie podzielać zachwytu nad osobą Jezusa z Nazaretu. Swoje wątpliwości Natanael ubrał w takie oto pytanie: „Czy z Nazaretu może być coś dobrego?”. Ale zostawmy, przynajmniej tym razem, kwestie historyczno-teologiczne.

Wielki Post staje się dla wierzących okazją do pogłębienia osobistych relacji z Bogiem, innymi i samym sobą. W tym czasie ważną rolę pełni praktyka postu, która dla wielu przestała już mieć znaczenie. Z tego też względu sam termin „post” stanowi dla nich termin ze słownika wyrazów bardzo obcych. Dzieje się tak zwykle z wielu powodów.

Ależ to niemodne słowo post. I do tego wielki. Dziś był dzień częstowania słodkościami „bo zostały” i zdziwienie wywołuje fakt, że można sobie czegoś odmówić.